Chelios powiada

Mieć "wyjebane" jest dzisiaj bardzo modne. Są różne wersje tej mody, od "totalnej wyjebki" na wszystko i wszystkich, przez "mam wyjebane" na jakiś konkretny zakres zagadnień, po "mam wyjebane light" na jakąś konkretną rzecz lub osobę. Również sposób okazywania tego stanu ma różne formy, ale prowadzące do jednego efektu końcowego, jakim jest pokazanie swojego indywidualizmu, swojej odrębności, "zajebistości", wręcz ekstrawagancji.

To jest jeden z tych przypadków, które mnie nie tyle drażnią, co wprawiają w pewną konsternację. Co znaczy, że ktoś coś poleca, a mianowicie to, że zachęca inną osobę do wypróbowania, zakupu, bądź innego czynu. Dobrze, ale gdzie ten element zakłopotania, słownej lub logicznej nieścisłości?

Pseudokibice, robiący zadymę w każdym miejscu, jakie odwiedzą? Oczywiście, idąc tokiem rozumowania niektórych polityków (JKM chociażby), tacy ludzie przydadzą się w sytuacji zagrożenia państwa. Czy aby na pewno mamy się czego bać?

Tym razem chciałbym pochylić się nad problemem szkolnictwa w Polsce. Jak wiadomo, to państwo decyduje o tym czego, gdzie i jak będzie się uczyło dziecko. Zamiast dać wolną rękę rodzicom i nauczycielom, ministerstwo (nie)edukacji wymyśla coraz to głupsze programy nauczania, które nie służą uczniom i narodowi, tylko państwu. Jak to mniej więcej wygląda? Postaram się przybliżyć ten patologiczny stan.

Tym razem będę krytykować społeczeństwo (mentalność i zachowanie). Nie przepadam za narzekaniem na cokolwiek, ale czasami dusza odczuwa chęć wyzbycia się nagromadzonej wewnątrz irytacji, więc podniosę szlaban wstrzemięźliwości i pozwolę ulecieć negatywnym emocjom . Nie będę bawić się w jakiegoś moralistę, napiszę jedynie o paru bulwersujących sytuacjach. Może być trochę wulgarnie.

Zacznę sobie omawiać problemy w polskiej polityce. Jak wiadomo wielu jest takich niby "charyzmatycznych i niezależnych", którzy tylko czekają aby się dorwać do koryta sponsorowanego przez Polaków. Dużo pieprzą, a jak się dostaną to siedzą cicho i godzą się na ten burdel. Nasz kraj jest o tyle zjebany, iż jeden cep może wielokrotnie startować do Parlamentu, czy nawet na premiera mimo tego, że w przeszłości popełnił - wydawałoby się - polityczne harakiri. Również i my (użyję  uogólnienia choć tego nie lubię) nie pozostajemy bez winy - wierzymy sondażom kupionym przez partie polityczne, wierzymy w kłamstwa jakie się nam wmawia, pozostajemy ślepi na złą sytuację panującą w kraju. Jednak gdzieś tam daleko widać małe światełko, do którego powoli i coraz więcej osób zmierza.

Sprawa wiary, czy konkretniej - religii jest dość ciężkim tematem do dyskusji. Każdy, kto próbuje wziąć w niej udział, musi się opowiedzieć po jednej ze stron lub też nie opowiadać i zostać agnostykiem. Debata natury filozoficznej jest od zarania dziejów podejmowana i nierozstrzygana, albo ma swój wynik, tylko że nie każdy chce przyjąć taki rezultat do wiadomości, więc zaczyna wytykać nieścisłości (o ile takie w ogóle są). Co o tym sądzić?

Jak nie trudno się domyślić obiektem mojego ataku jest polski Szanowny Prezes Rady Ministrów. Nie będę się wykłócał ile nakłamał, chcę jedynie krótko skrytykować jego dotychczasowe wyczyny.

Nie wiem czy te blogi monsterowskie ktoś w ogóle czyta, ale co tam, napiszę co mi teraz po głowie chodzi. Chciałbym rozprawić o wizerunkach obupłciowych. Mianowicie od niepamiętnych czasów panuje jakieś głupie przekonanie, że mężczyzna musi być taki, a kobieta taka. Więc...

Wyjątkowo postaram się napisać krótko. W dzisiejszym wpisie chciałem skomentować dwie sytuacje - mecz naszej kadry i medialny atak na Franza oraz "świętowanie" 93 rocznicy odzyskania niepodległości przez nasze państwo.