Jest to jedyny kompletny artefakt stworzony ze specjalnego rodzaju szkła, tzw. szkła dichroicznego - zmieniającego kolory pod wpływem światła, który przetrwał do naszych czasów*. Nieprzezroczysty zielony puchar pod wpływem światła staje się przezroczysty i ma zabarwienie czerwone. Szkło, z jakiego go wytworzono, zawiera złoto i srebro koloidalne (mikrocząsteczki), które nadają mu specjalnych właściwości optycznych.
To także jedyne w pełni zachowane diatretum - były to luksusowe naczynia formowane w odlewie, a następnie wykańczane poprzez nałożenie ażurowej siatki szklanej, łączącej się jedynie punktowo z korpusem naczynia.
Scena na pucharze przedstawia scenę z mitu o Likurgu, według tradycji starożytnej prawodawcy i twórcy ustroju Sparty z IX lub VIII wieku p.n.e. Likurg zaatakował boga Dionizosa i jedną z jego menad (towarzyszkę, czcicielkę), Ambrozję. Ambrozja poprosiła o pomoc Matkę Ziemię, która zmieniła ją w winorośl. Dzięki temu Ambrozja mogła owinąć się wokół króla i go spętać. Scena na pucharze przedstawia właśnie ten moment, kiedy Likurg jest uwięziony wśród gałęzi winorośli, podczas gdy Dionizos, Pan i Satyr karzą go za złe zachowanie.
Prawdopodobnie motyw ten - triumf Dionizosa nad Likurgiem - wybrano podczas tworzenia naczynia jako nawiązanie do wydarzeń politycznych z tamtego okresu, kiedy cesarz Konstantyn pokonał w wojnie cesarza Licyniusza w 324 r. n.e.
*W czasach współczesnych szkło dichroiczne zostało opracowane na nowo przez NASA w celu zastosowania w lustrach satelitów. W 1976 roku pracownicy tej agencji zdali sobie sprawę z artystycznego potencjału tego szkła i zaczęli je sprzedawać po zawrotnej, jak na tamte czasy, cenie 25 dolarów za cal kwadratowy.
#6. "Pieśń nad pieśniami" spisana na skorupce kurzego jajka w połowie XVIII wieku, zbiory Nahon Museum of Italian Jewish Art w Jerozolimie
#7. Hełm paradny (z brakującą zasłoną) Karola V Habsburga inspirowany kulturą grecko-rzymską, dzieło autorstwa Filippo Negroli, 1533 r., Hiszpania
Włosy i zarost na hełmie są ze złota.
#8. Malowidło Wielkiej Bogini z Teotihuacán, kultura prekolumbijska, 100 r. p.n.e. - 700 r. n.e.
#9. Kamień znajdujący się nieopodal wodospadów Yellala w Demokratycznej Republice Konga, zawierający inskrypcje z czasów wyprawy portugalskiego podróżnika Diogo Cão, październik 1485 r.
Tutaj dotarły statki wielmożnego Jana II, króla Portugalii - Diogo Cão, Pero Anes, Pero da Costa.
#10. Misa przedstawiająca boginię Atenę, część tzw. skarbu z Hildesheim, składającego się z ponad 70 elementów kunsztownie wykonanej srebrnej zastawy stołowej, I wiek p.n.e., zbiory berlińskiego Altes Museum
Zestaw ten składa się z części stworzonych w różnych latach, ale dobrze reprezentuje możliwości rzemieślników okresu Edo.
#12. Obraz z 1625 roku autorstwa Ustada Mansura pochodzącego z królestwa Wielkich Mogołów. Jest to pierwsze przedstawienie wymarłego ptaka dodo w kolorze i uważane jest za jedno z najdokładniejszych
Tak na marginesie, w 7000 r. p.n.e.: - Między Wielką Brytanią a Europą kontynentalną istniało jeszcze połączenie lądowe; - Nie wynaleziono jeszcze koła; - Mamuty miały jeszcze przed sobą jakieś 5000 lat do czasu wyginięcia; - Język praindoeuropejski nie istniał jeszcze przez kolejne 2500 lat; - Ludzie nie wykształcili jeszcze tolerancji na laktozę.
#Bonus: Grobowiec władcy Sipán, kapłana wojowników kultury Moche, znaleziony w wiosce Huaca Rajada w Peru, ok. 300 r. n.e.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą