Okres panowania Imperium Rzymskiego obrósł w wiele mitów rozpowszechnianych przez Hollywood, ale też w szkołach. Oto kilka ciekawych faktów obalających powszechne wierzenia dotyczące tego państwa.
Pewnie już gdzieś słyszeliście, że spodziewana długość życia w starożytnym Rzymie wynosiła 25 lat. Takie twierdzenie może doprowadzić do wysnucia fałszywego wniosku, że mało kto dożywał tam więcej niż te 25 lat. Ale wiadomo, jak to bywa ze statystyką. W tym przypadku zafałszowana jest przez bardzo wysoką śmiertelność noworodków i małych dzieci. Każdy kto przetrwał okres dzieciństwa miał duże szanse dożycia do 50 r.ż. albo i więcej.
Wspaniałe życie wiedli rzymscy cesarze, gorzej było z umieraniem. Cesarz miał ogromną władzę polityczną i wojskową, ale miał też wielkie szanse nie dożyć emerytury.
Znowu wbrew powszechnemu mitowi gladiatorzy zwykle nie walczyli na śmierć i życie. Byli oni drogim towarem, właściciele gladiatorów płacili fortuny za ich wyposażenie i trening. Śmierć 50% uczestników pokazów byłaby ogromny marnotrawstwem pieniędzy i szybko by zabrakło chętnych do wystawiania swoich gladiatorów. Poza tym (znowu wbrew powszechnemu mniemaniu) Rzymianie nie byli jakimiś krwiożerczymi psychopatami, lubującymi się w oglądaniu śmierci.
Upadek zachodniego cesarstwa wcale nie oznaczał końca Imperium Rzymskiego. Wschodnie imperium miało się całkiem dobrze i funkcjonowało do XV wieku naszej ery, a formalnie zostało rozwiązane dopiero w wieku XIX.
Cesarz Kaligula pewnego razu zebrał setki statków i kazał je ustawić od brzegu do brzegu w poprzek zatoki na dystansie 5 km. Następnie kazał je wypełnić ziemią i przejechał po nich konno z jednego brzegu zatoki na drugi. Zrobił to tylko po to, żeby udowodnić, że ktoś się mylił mówiąc, że ma takie same szanse na zostanie cesarzem, jak na przejechanie konno zatoki.
Pełne nazwisko Nerona wraz ze wszystkimi jego tytułami brzmiało
Cesarz Nero Claudius Divi Claudii filius Caesar Augustus Germanicus.
Rzymianie na obszarze całego Imperium wybudowali ponad 400 000 km dróg, z których blisko 100 000 było utwardzonych. Na ironię zakrawa fakt, że to właśnie dzięki tym drogom przeciwnicy i uzurpatorzy z dowolnego rejonu Imperium w ciągu kilku tygodni mogli dotrzeć do Rzymu.
Rzym był pierwszym miastem na świecie, które miało 1 mln mieszkańców. Nastąpiło to podczas panowania dynastii Antoninów, przebijając niemal dwukrotnie drugie największe miasto świata w tym okresie - chińskie Chang’an z ludnością 400 000 mieszkańców.
Emerytowany cesarz Dioklecjan został wezwany do powrotu z emerytury przez swego kolegę Maximiana, ale po prostu potrząsną głową i powiedział: "Gdybyś zobaczył kapustę jaką uprawiam, sam nawet byś nie pomyślał o powrocie".
W starożytnym Rzymie bycie artystą, sportowcem czy handel perfumami oznaczało sam dół społecznej hierarchii. Nawet poniżej prostytutek.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą