10 żenujących rzeczy, które ludzie robią, ale z jakiegoś powodu je akceptujemy

#1.

Irytuje mnie, jak ludzie mówią o tym, jacy są twardzi i przerażający. Któregoś dnia ktoś opisał mi siebie jako dobermana, ponieważ są „słodkie, ale ludzie wiedzą, żeby z nimi nie zadzierać, bo odgryzą im twarz”. Sorry, ale moje wnętrzności wykręciły się z zażenowania.

#2.

Ludzie, którzy chwalą się pomaganiem innym online. Podobnie jak ci, którzy robią to wyraźnie dla zyskania popularności. Dziewczyna mojego przyjaciela tak robi, ciągle patrzy w kamerę, uśmiecha się i pozuje, macha, prosi bezdomnego (który wygląda bardzo niekomfortowo), żeby też pomachał do kamery. No kurwa, no NIE!

#3.

Filmowanie siebie płaczącego w mediach społecznościowych.

#4.

Ludzie, którzy nie sprzątają po swoich psach na spacerach. Moja sąsiadka produkuje się na wielką skalę, rzucając kilka liści lub kawałków trawy na odchody swoich psów i zostawiając je na trawnikach ludzi, jednocześnie udając, że jest wzorem odpowiedzialności społecznej. To twój pies, a worki na odchody są tanie.

#5.

Publikowanie osobistych (często medycznych) informacji o swoich dzieciach w mediach społecznościowych.

#6.

Nazywanie mężczyzny, z którym się spotykasz, „tatusiem”.

#7.

Faceci, którzy MUSZĄ być „samcem alfa” w grupie. Mówienie ponad ludźmi. Starają się być najtwardszą osobą. Gadają głupoty bez powodu. To jest tak obrzydliwe, że dosłownie przyprawia mnie o gęsią skórkę. Stary, po prostu bądź sobą. Jeśli jesteś twardzielem, nie musisz tego udowadniać.

#8.

Mówienie źle o biednych i bezdomnych. Każdy rodzaj rozmowy, w której dana osoba jest pozbawiona empatii, wywołuje u mnie wstręt.

#9.

Ludzie filmujący coś na potrzeby mediów społecznościowych i zachowujący się tak, jakby wszyscy wokół nich po prostu przeszkadzali, byli niegrzeczni i wchodzili im w drogę. Tam, gdzie mieszkam (ładne nadmorskie miasteczko), widzę to co najmniej co tydzień. Dosłownie słyszałem, jak ludzie mówią: „Czy możesz odejść? Kręcę filmik” do przypadkowych nieznajomych.

#10.

Ludzie, którzy prowadzą rozmowy wideo w miejscach publicznych i rozmawiają głośno, zwłaszcza w pociągach lub autobusach. Ostatnio miałem do czynienia z klientką, która prowadziła rozmowę wideo i musiała pokazać mi kupon w swoim telefonie. Tymczasem cała jej rodzina widziała moją twarz, a ja się skrzywiłem i czułem się tak niekomfortowo, że powiedziałem jej, żeby go odłożyła, albo nie autoryzuję kuponu.