Prawie jak znaczek... - dalsze losy listu

Dziś dzień Dominiki. Prawie całe wydanie poświęcone tylko jej. Bowiem jest rzeczywiście rozkosznym małym diabełkiem. Ogromne dzięki za cierpliwość w spisywaniu wszystkich sytuacji! No ale żeby nie było monotematycznie, to innym dzieciom też damy dojść do głosu!

Dominika (1,5r) dostała z Ameryki pjezienty m.in. bidonik. Spaceruje z nim dumnie po parku, dochodzi do ławki na której siedzą dwie mamy z dzieciakami na oko rówieśnikami. Jedno z nich mówi:
- Da da da - i wyciąga rączki w stronę bidoniku.
A Dominika mówi:

Trochę wojen, trochę rowerków, zepsuty samochód kapkę krwi i szpitale. Normalka. Dziś powracają działy stary a głupi i lubiany przez wszystkich bonus traumatyczny.

Nie powtarzajmy tego! Nigdy! Osobom, których psychika nie jest wypaczona stanowczo odradzamy lekturę, pozostałych zapraszamy, im i tak jest wszystko jedno...

PATRZ GDZIE JEDZIESZ

Jak każdy mały człowiek, tak i ja mając lat 8-9 lubiłem jeździć na rowerze. Rower miałem fajny, czarno-żółty BMX i uwielbiałem się na nim ścigać wokół szeregowców gdzie mieszkałem. Trasa złożona z 4 zakrętów, 1/4 to chodnik, reszta piasek/żwir jeden zjazd z górki, jeden wjazd pod górkę. Wyprzedziwszy mojego kolegę, zacząłem zjeżdżać z górki, odwróciłem się aby zobaczyć jak daleko jest za mną, oczywiście śmiejąc się radośnie ze zdobycia prowadzenia i wtedy... łup. Poprzedniego dnia padał deszcz, na całej górce powstały koryta po strumykach wody, w jeden z nich wjechałem pędząc jak szalony.

We wtorek opublikowaliśmy poniższe zdjęcie listu z przyklejonymi monetami zamiast znaczka:

Ale wtedy tylko snuliśmy przypuszczenia co do dalszych losów tego listu. Ktoś nawet napisał w komentarzach, że widział zdjęcia, że dotarł i... okazało się to prawdą! Ale, jak to bywa z prawdą w internecie, nie do końca...

W nasze łapki trafiły zdjęcia wyjaśniające dalsze losy tego listu. Oto one: