Jakie są wady nieposiadania dzieci?

#1.

Ludzie zakładają, że nie lubisz dzieci. Kocham dzieci i jestem honorową ciocią dla kilkorga z nich. Sprawy po prostu nie ułożyły się tak, bym mogła mieć własne.

#2.

Nie jesteś ciągle rozproszony, więc do twojego życia wkrada się częściej egzystencjalny strach.

#3.

Nie masz takiego samego postrzegania czasu. Kiedy spotykam znajomego, a jego dzieci postarzały się o dziesięć lat, zdaję sobie sprawę, ile ja już mam lat. Dni są długie, ale lata krótkie.

#4.

W moim doświadczeniu... samotność.

#5.

Kiedy jesteś kimś, kto nie ma dzieci z powodu niepłodności i powodów zdrowotnych, ludzie myślą, że mogą przeprowadzić z tobą wywiad na temat twoich prywatnych informacji medycznych.

#6.

Rodzina, w której dorastałeś, tylko się zmniejsza, a nawet całkowicie wymiera.

#7.

Możesz stracić przyjaciół. Z wiekiem przyjaciele zaczną wychodzić za mąż i mieć dzieci. Nadal będą cię kochać, nadal będą cię lubić, nadal będą starać się być z tobą w kontakcie, ale ich życie będzie się bardzo różnić od twojego. Zmienią się ich priorytety, a ty nieuchronnie spadniesz na sam dół listy. Możesz zacząć żywić do nich urazę za to, że nie są dla ciebie obecni tak jak kiedyś. Mogą zacząć oddalać się od ciebie, ponieważ czują, że nie rozumiesz już ich życia i zmagań. Nie twierdzę, że przyjaźń nie może przetrwać tak dużej różnicy... ale wiele z nich tego nie robi. I żeby było jasne, nie powinieneś mieć dzieci tylko po to, by mieć przyjaciół. Można nawiązywać nowe przyjaźnie. Możliwe jest również odnowienie starych przyjaźni, gdy dzieci dorosną, a przyjaciele będą bardziej skłonni do przebywania z dala od nich. Jest to po prostu trudne przez pierwsze kilka lat, kiedy ich życie zmieniło się tak bardzo, a twoje nie.

#8.

Niektóre z moich najlepszych wspomnień to siedzenie z mamą, babcią i siostrami przy stole, rozmowy i wspólne rozwiązywanie krzyżówek. Jest tam bliskość, której tak naprawdę nie da się wytworzyć nawet z najlepszymi przyjaciółmi, wspomnienia na całe życie. Nigdy nie doświadczę tego z moimi dorosłymi dziećmi, ponieważ ich nie mam. Wcale nie żałuję, że nie mam dzieci, ale wiem, że te chwile przy stole rodzinnym minęły bezpowrotnie.

#9.

Absolutnie najlepszym uczuciem w moim życiu jako mamy jest to, kiedy mój 19-letni syn (który się wyprowadził) wraca do domu razem ze swoimi przyjaciółmi i robią „nalot” na moją kuchnię, jedzą i po prostu relaksują się, robiąc sobie przerwę od dorosłości na te parę chwil. Gotuję wtedy dużo jedzenia, a oni zostają w domu na długie godziny. To czysta błogość. Nie wyobrażam sobie życia bez takich chwil.

#10.

Trudno to wyjaśnić. Chodzi o te wyjątkowe chwile z dziećmi. Może zdarzyć się coś tak przyziemnego, co po prostu chwyta za serce i sprawia, że pragniesz mocniej niż kiedykolwiek wcześniej móc zatrzymać czas i po prostu pozostać w tej chwili ze swoim dzieckiem na zawsze.

#11.

Jako starszy rodzic myślę, że mój mózg stał się mniej plastyczny. Dzieci były dla mnie czymś dobrym, ponieważ musiałem na nowo nauczyć się cierpliwości i przełamać niektóre z moich złych nawyków.

#12.

Jeśli jesteś introwertykiem, możesz nawiązać nowe trwałe przyjaźnie z grupami rodziców, ponieważ masz wiele zajęć z dziećmi. Nie jest to coś, na co należy patrzeć z góry, ponieważ nawet cisi autystyczni ojcowie nawiązują kontakty towarzyskie pod pretekstem uczestniczenia w wydarzeniach dla dzieci.

#13.

Nikt nigdy nie będzie pod takim wrażeniem Ciebie i Twoich umiejętności, jak twoja 4-letnia córka. Upiekłem bułki, które w ogóle nie wyrosły, a ona zjadła 3. Jestem magistrem biologii i mogę powiedzieć jej bardzo podstawowe rzeczy o rekinach lub ptakach i powalić ją tym na kolana. Nauczyłem ją grać w Mario Kart, a ona gratuluje mi za każdym razem, gdy gramy, nawet jeśli obiektywnie wykonałem kiepską robotę. Od nikogo w życiu nie będę miał tak czystego wsparcia.

#14.

Nie chcę mieć dzieci, ale obawiam się, że pewnego dnia stracę żonę i nie będę miał nikogo innego w życiu.

#15.

Musisz wstać i sam przynieść sobie piwo.