Dzisiaj opowiemy wam o tym, jak ojciec lobotomii przyczynił się do powstania jednego z największych sekretów rodu Kennedych, zobaczycie rozmach, z jakim Amerykanie lądowali na Okinawie oraz dowiecie się, kim była ostatnia królowa Madagaskaru.
Berliński system umocnień, który oddzielał od siebie dwie części Berlina, miał łączną długość około 156 kilometrów i wysokość od 3,4 do 4,2 metra. "Mur berliński" składał się z 111,9 km muru ceglanego i betonowego oraz 44,5 km płotu z siatki stalowej. Historyczną datą, którą określa się powstanie muru jest 13 sierpnia 1961 roku, aczkolwiek tego dnia zostały zamontowane głównie płoty, zasieki i barykady, które uniemożliwiły przemieszczanie się między sektorami oraz zamurowane zostały drzwi i okna w przygranicznych domach.
Mur runął w czwartkową noc z 9 na 10 listopada 1989 roku. Początkowo władze NRD próbowały nawet naprawiać wyrwy, wyłom i dziury, ale szybko poniechano tych działań. Nie znaczy to wcale, że można już było podróżować po całym Berlinie bez dokumentów. Oficjalnie rozbiórka muru rozpoczęła się ponad pół roku później, 13 czerwca 1990 roku.
1 lipca 1990 roku z dniem wejścia w życie unii walutowej dozór muru i wszelka kontrola graniczna zostały zniesione
Martin Luther King wygłosił swoje słynne przemówienie na zakończenie Marszu na Waszyngton, w którym wzięło udział około 250 tysięcy osób. Pierwsze zdanie brzmiało:
Mam marzenie, że pewnego dnia na czerwonych wzgórzach Georgii synowie byłych niewolników i synowie byłych właścicieli niewolników usiądą razem przy stole braterstwa.
W dalszej części wstępu podkreślił, że on i słuchacze znajdują się w cieniu pomnika Abrahama Lincolna, który sto lat wcześniej podpisał proklamację znoszącą niewolnictwo, a także że już w Deklaracji Niepodległości zawarto zapis o równości rasowej. To właśnie pomnik 16. prezydenta Stanów Zjednoczonych widnieje na pierwszym planie tej fotografii.
Panzerkampfwagen IV (PzKpfw IV) to niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej. Aż do jesieni 1942 roku był najcięższym wozem pancernym służącym w armii III Rzeszy. W późniejszych latach konfliktu, mimo pojawienia się cięższych maszyn PzKpfw V Panther i PzKpfw VI Tiger, nigdy nie został przez nie wyparty z dywizji pancernych i do końca wojny był podstawowym czołgiem niemieckim.
Na początku 1936 roku do produkcji seryjnej wybrano prototyp zaprezentowany przez firmę Krupp AG. Do września 1938 roku wyprodukowano 42 egzemplarze. W latach 1938-1945 (kiedy to zostały wycofane) z taśmy zjechało około 9170 egzemplarzy.
Freeman znany jest z tego, że w 1941 roku przeprowadził zabieg lobotomii na Rosemary Kennedy, starszej siostrze prezydenta USA, Johna Fitzgeralda. W rezultacie zdrowa fizycznie dziewczyna (niekoniecznie umysłowo, gdyż rodzina twierdziła, że jest mocno opóźniona w rozwoju plus miała bardzo bogate życie seksualne, co mogło zaszkodzić wielce szanowanej rodzinie Kennedych) nie była w stanie porozumiewać się, miała problemy z chodzeniem i wymagała stałej opieki do końca swojego życia. Na początku lat 40. ubiegłego wieku zabieg polegał na wierceniu otworów po obu stronach głowy, wkładaniu szpatułki do czaszki w pobliżu płatów czołowych i skrobaniu...
W późniejszych latach Freeman opracował nową metodę lobotomii przezoczodołowej, polegającej na znieczuleniu pacjenta za pomocą przenośnego urządzenia do elektrowstrząsów, wbiciu za pomocą młoteczka przez sklepienie oczodołu orbitoklastu (narzędzia podobnego do szpikulca do lodu) i przesunięciu go po szerokim łuku. Prowadziło do przecięcia części włókien nerwowych łączących czołowe płaty mózgu z międzymózgowiem.
Od lewej na fotografii:
1. Albert Wiktor, książę Clarence i Avondale - drugi w kolejności do dziedziczenia tronu po królowej Wiktorii. Był wcześniakiem. Nie udało mu się ukończyć żadnej szkoły, po czym postanowił kontynuować karierę w wojsku. Zmarł na zapalenie płuc w 1892 roku, w wieku 28 lat. Dzięki jego przedwczesnej śmierci na tron po synu Wiktorii, królu Edwardzie VII, wstąpił jego młodszy brat Jerzy V.
2. wnuczka królowej Wiktorii, Wiktoria Alicja Helena Ludwika Beatrycze z Hesji-Darmstadt, znana później jako Aleksandra Romanowa, żona cara Mikołaja II, zamordowana wraz z mężem i dziećmi w nocy z 16 na 17 lipca 1918 przez bolszewików,
3. królowa Wiktoria,
4. wnuczka królowej Wiktorii, Beatrycze Koburg, księżniczka Zjednoczonego Królestwa z dynastii sasko-koburskiej, małżonka Henryka Battenberga
5. Irena z Hesji-Darmstadt, księżniczka Hesji i Renu, księżna Prus, żona księcia Alberta Wilhelma Henryka Hohenzollerna.
Ostatnia królowa Madagaskaru, panująca od 30 lipca 1883 do 23 maja 1897 roku. Została zmuszona przez francuskie siły kolonialne do zrzeczenia się tronu i emigracji. Madagaskar stał się kolonią francuską. W 1910 i 1912 roku dwukrotnie władze francuskie odmówiły jej prawa powrotu do ojczyzny. Zmarła w 1917 roku, w wieku 55 lat, w wyniku zatoru krwi.
Gżatsk znajdował się pod okupacją niemiecką od 9 października 1941 do 6 marca 1943 roku. W 1968 roku miasto zmieniło nazwę na Gagarin, na cześć Jurija Gagarina, słynnego radzieckiego kosmonauty, który urodził się w Kłuszynie, wiosce leżącej nieopodal Gżatska (w 1610 miała miejsce bitwa pod Kłuszynem, podczas której hetman Żółkiewski pokonał armię rosyjską pod dowództwem Dymitra Szujskiego wspomaganą przez oddziały szwedzkie).
Obecnie w mieście zameldowanych jest ponad 30 tysięcy obywateli rosyjskich.
Dwaj brytyjscy lotnicy, pilot kapitan John Alcock i nawigator porucznik Arthur Whitten Brown wystartowali z pola Lester's Field koło St. John’s w Nowej Fundlandii w kierunku na wschód 14 czerwca 1919 roku o godzinie 13.45. Podczas lotu pogoda nie miała dla nich litości. Walczyli z silną mgłą, oblodzeniem (Brown musiał kilkukrotnie wchodzić na skrzydło, aby obłupywać lód), deszczem i śniegiem. W końcu po 16 godzinach i 28 minutach wylądowali na łące w Irlandii, w okolicach Clifden. Lotnicy pokonali łącznie 3040 kilometrów ze średnią prędkością 190 km na godzinę.
Obaj zostali uznani za bohaterów i otrzymali tytuł szlachecki od króla Jerzego V. Na lotnisku Heathrow w Londynie wzniesiono w 1954 pomnik na ich cześć, a samolot, którym odbywali lot, Vickers Vimy, można do dziś podziwiać w Muzeum Nauki w Londynie.
Alcock i Brown dokonali tej sztuki niespełna 8 lat przed Charlesem Lindbergiem (20-21 maja 1927 roku), jednakże Lindberg leciał samotnie i startował oraz lądował na stałym lądzie (z Long Island w stanie Nowy Jork do Paryża).
Stoją od lewej: Paul Castellano, Gregory DePalma, Sinatra, Thomas „Fats” Marson, Carlo Gambino, Jimmy „The Weasel” Fratiano i Salvatore Spatola. Siedzą od lewej: Joe Gambino i Richard Fusco.
Carlo Gambino to głowa rodziny Gambino, jednej z pięciu nowojorskich rodzin mafijnych, która za jego rządów (po zabójstwie w 1957 roku Alberta Anastasii) stała się najpotężniejszą organizacją mafijną w Stanach Zjednoczonych.
W czasach świetności przypadających na lata 60. XX wieku rodzina liczyła 30 załóg oraz ponad 1000 żołnierzy. Carlo zamienił rodzinę w najbardziej dochodową organizację w mieście, a później w całym USA. Gambino nigdy nie odsiadywał wyroków (w 1937 roku odsiedział 22 miesiące za unikanie płacenia podatków...) – policja przymykała oko na jego działalność, wiedząc, że jego „firma” gwarantuje porządek na ulicach i pokój między drobnymi, kontrolowanymi przez nią gangami.
Jimmy „The Weasel” Fratiano - tę postać sportretował Joseph Riccobene w filmie Martina Scorsese „Irlandczyk”.
W poprzednim odcinku
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą