Mężczyzna o czarnym kolorze skóry podnosi kopertę, ale w trakcie podnoszenia widać, że ręka należy do białego mężczyzny.

Luke tak straszy przeciwników, że nie musi ich nawet dotykać. Uznajmy, że to przez moc.

Wygląda na to, ze Edward jest tak oziębły, że w następnej scenie dziewczyna stojąca przed nim wolała się ewakuować i podstawiła tam koleżankę ubraną cieplej.

Ekipę filmową widać kilka razy w różnych miejscach filmu. Tutaj odbiła się w szybie samochodu.

Jak na rzymskie wojsko, to buty mieli dość współczesne.

Taki był upał w czasach rzymskich, że publiczność przynosiła sobie całkiem współczesne butelki z piciem.

Walizka z tłuczkiem trzęsie się, bo tak działa tłuczek. Bo jest zaczarowany. Ale drganie walizki miało całkiem ziemski rodowód. Pod walizką było widać ukryty mechanizm powodujący jej ruch.

W chwili swojej śmierci James Potter, którego Harry widzi w Zwierciadle Ain Eingarp, miał 21 lat. Jednak do filmu zatrudniono starszych aktorów. Zrobiono to celowo, by małe dzieci, które oglądały ten film, nie widziały 20-letnich ludzi grających rodziców chłopca, który jest w tym samym wieku co oni.

Gdy Harry uderza w ścianę widać, że w klatce jest kukła sowy. Żywa sowa prawdopodobnie nie wytrzymałaby takiego zderzenia.

Herniona podaje zmarzniętemu Harry'emu swój koc. Chwilę później oboje mają koce.

John Watson pisze na swoim blogu, który tak naprawdę jest zdjęciem...

Numery rejestracyjne vana w cudowny sposób się zmieniają.

Rodzina Kevina musiała przewidzieć fakt, że polecą do Paryża bez najmłodszego dziecka. W przeciwnym razie jak można wyjaśnić zniknięcie portretu Kevina ze ściany, na której wisiał na początku filmu? Jego rodzice zabrali go ze sobą, aby nie tęsknić za chłopcem i móc patrzeć na jego zdjęcie.

W tej scenie wystąpił błąd rzeczowy. Pirat Sao Feng wita kapitana Barbossę słowami: "Witamy w Singapurze". Sęk w tym, że Singapur został założony 100 lat po wydarzeniach z filmu.