1500 lokomotyw zostało unieruchomionych przez ruch oporu i alianckie lotnictwo przed rozpoczęciem operacji. Znacznie ograniczyło to mobilność armii niemieckiej, zniszczony sprzęt stanowił 3/4 taboru dostępnego w północnej Francji.


18 z 24 mostów nad Sekwaną między Paryżem a morzem także zostało zniszczone, co dodatkowo opóźniło niemiecką kontrofensywę.


5200 ton bomb zostało zrzucone przez RAF na niemieckie linie obronne między wypłynięciem floty inwazyjnej a dotarciem do celu.
Naloty związane z operacją rozpoczęły się prawie rok przed rozpoczęciem inwazji. Niszczenie fortyfikacji muru atlantyckiego szło opornie, naloty okazały się dużo skuteczniejsze przeciwko stacjom radiolokacyjnym, liniom kolejowym, drogom... i cywilom, których zginęło ponad 50 000.


Prawie 24 000 żołnierzy brało udział w desancie powietrznym w noc poprzedzającą atak z morza. Oprócz spadochronów użyto także szybowców, żeby dostarczyć siły za linie wroga. By przeprowadzić tak dużą operację, trzeba było wykorzystać aż 20 lotnisk.


971km² - w wyniku złej pogody i ostrzału ze strony obrony przeciwlotniczej, na takiej przestrzeni została rozrzucona słynna, amerykańska 101 Dywizja Powietrznodesantowa. To właśnie w jej skład wchodziła Kompania E 506 Pułku, której losy zostały uwiecznione w książce i serialu "Kompania braci".


5 głównych celów zostało zaatakowanych rankiem 6.06.1944 roku. Amerykanie wylądowali na plażach o kryptonimach Utah i Omaha, Brytyjczycy na Gold, Juno i Sword. Najcięższe walki miały miejsce na plaży Omaha, gdzie nie spisał się amerykański wywiad, który nie docenił siły wroga.


156 000 - tylu żołnierzy w sumie liczyły siły desantowe w dniu rozpoczęcia operacji 6.06.1944 r., tzw. D-Day. Amerykanie - 73 000 (23 250 plaża Utah, 34 250 plaża Omaha, 15 500 desant powietrznych), Brytyjczycy i Kanadyjczycy - 83 115 (24 970 plaża Gold, 21 400 plaża Juno, 28 845 plaża Sword, 7900 desant powietrzny), Oczywiście przygotowanie i zabezpieczenie operacji wymagało zaangażowania dużo większej ilości ludzi. Polskie siły także były zaangażowane w bitwę o Normandię. Atak z morza wspierały m.in. niszczyciele ORP Ślązak, ORP Piorun i ORP Błyskawica. W powietrzu mieliśmy 8 dywizjonów myśliwskich i 3 bombowe. Najbardziej wsławiła się jednak 1 Dywizja Pancerna generała Stanisława Maczka, która dotarła do Francji pod koniec lipca i wzięła udział m.in. w bitwach o Mont Ormel i w Kotle Falaise.


2 500 000 żołnierzy i 4 000 000 ton sprzętu przeszło przez prowizoryczne porty Mulberry, które miały służyć aliantom tylko przez miesiąc. Do tego czasu mieli zdobyć, wyremontować i uruchomić francuskie porty, wielu z nich nie udało się nawet zdobyć do tego czasu.


Ponad 425 000 - na tyle szacuje się liczbę zabitych, rannych i zaginionych żołnierzy po obu stronach, od rozpoczęcia desantu, do wycofania się sił niemieckich za Sekwanę.