Niedaleko wojskowej bazy lotniczej w estońskim Amari, w środku starego iglastego lasu, znajduje się nieduży cmentarz z wyjątkowymi nagrobkami. Obok wielu zwykłych, płaskich grobów ziemnych, są i takie, które widać już z daleka. Fragmenty ogona samolotów, oznaczone czerwoną gwiazdą, upamiętniają poległych radzieckich lotników i trudną historię Estonii - dawniej części Związku Radzieckiego, dzisiaj niedużego państwa uwikłanego w dalekie od wymarzonego sąsiedztwo z Rosją. [1]

#2.

Zwyczaj w XIX-wiecznej Holandii wymagał, aby protestanci i katolicy grzebani byli na odrębnych cmentarzach, często zresztą ulokowanych bezpośrednio obok siebie, ale oddzielonych murem. Pod tym względem cmentarz w Roermond jest taki sam, jak wiele innych w całej Holandii. Wyróżniają go jednak dwa pomniki - sięgające do siebie „rękoma” ponad murem. To pomniki pary zakochanych, którzy nie pozwolili rozłączyć się pomimo różnicy wyznań. Romantycznie czy kiczowato? Cóż, sztuka cmentarna nigdy nie przejawiała nadmiaru artyzmu. [2]

#3.

A skoro mowa już o ekstremalnych przejawach sztuki, to nie sposób nie wspomnieć o wyjątkowo specyficznym cmentarzu w prowincji Golestan w północno-wschodnim Iranie. Znajduje się na nim kilkaset nagrobków dwóch typów. Według jednego z badaczy, pierwszy rodzaj nagrobków przedstawia mężczyznę w czapce, hełmie czy wręcz turbanie. Drugi rodzaj ma odzwierciedlać postać z założonymi na piersi rękami. Turyści nie podzielają jednak zdania archeologów, widząc w unikalnych nagrobkach coś zupełnie innego… [3]

#4.

Nie tylko cmentarze, na których chowano ludzi, robią po latach piorunujące wrażenie. Grzebie się nie pojedyncze zwłoki, a rozdziały historii, którą niosą ze sobą nie tylko ludzie, ale też przedmioty. Na przykład statki na największym „cmentarzysku” okrętów w Nouadhibou w Mauretanii. Setki rdzewiejących, porzuconych okrętów zaczęły pojawiać się w Nouadhibou, kiedy władze miasta - trapione coraz poważniejszymi problemami finansowymi - zgodziły się przyjmować niepotrzebne jednostki z pominięciem wszelkich norm ekologicznych. Chcąc podreperować budżet, uczyniły drugie co do wielkości miasto Mauretanii jednym z najdziwniejszych na świecie. [4]

#5.

Jeden cmentarz, na którym pochowano 43 prezydentów Stanów Zjednoczonych? Nie… tylko ich głowy. President Park w Wirginii to niegdyś czynne muzeum, w którym odwiedzający mogli przechadzać się pomiędzy mającymi 6 metrów wysokości popiersiami zmarłych prezydentów. Muzeum zostało zamknięte, a niszczejące rzeźby wystawiono na polu, tworząc patriotyczne, a przy tym dość makabryczne cmentarzysko. [5]

#6.

Nie tylko ludzie oddają cześć zmarłym. Podobnie zachowują się też np. słonie, które przez długi czas opłakują swoich nieżyjących krewnych. Ale ciekawe zwyczaje zaobserwowano również wśród mrówek i pszczół. Oba gatunki - odpowiednio w mrowiskach i ulach - zakładają swoje własne cmentarze. Mają też grabarzy - jednostki, których zadaniem jest zabrać martwe owady i złożyć je właśnie na cmentarzu. Chodzi o to, by zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób wywoływanych przez rozkład. [6]

#7.

Cmentarzysko w chmurach - najwyższy szczyt Ziemi nie ma dobrej prasy, a jego popularność nie tylko wśród alpinistów, ale w kulturze masowej, została okupiona krwawą ofiarą tych, którzy przecenili własne siły. Mount Everest to obecnie kilkuset zaginionych - zamrożonych ciał, z których kolejne odsłaniają się co jakiś czas w wyniku topniejącego lodu bądź zejścia lawiny. Najwyżej położony cmentarz świata nie odstrasza jednak kolejnych tysięcy turystów sunących w Himalaje każdego roku. [7]