Opowiemy wam dzisiaj o policyjnej akcji, spóźnimy się do pracy oraz przysłuchamy się pewnej dyskusji...
Kiedyś tłum miał regularnie okazje oglądać takie dekapitacje na żywo przy okazji tracenia różnych przestępców. Nie zastanawialiście się kiedyś, co w takim momencie dzieje się z ludzkim ciałem?
Dekapitacja prowadzi do niechybnej śmierci
Naser ad-Din Szah Kadżar, jeszcze jako mały chłopiec, otrzymał swój pierwszy aparat fotograficzny od królowej Wiktorii. Od tej pory fotografia stała się jego hobby. Fotografował pejzaże, pałac i... swoje żony. Pozwalał również fotografować innym. Dzięki tym zdjęciom zajrzymy do jego haremu, by zdać sobie sprawę, jak bardzo zmieniły się kanony piękna...
#1. Pełne kształty w owych czasach były w modzie.
Interesujący jest krój spódnic żon szacha. Na zaproszenie rosyjskiego cesarza Aleksandra II w 1873 roku szach gościł w Petersburgu, gdzie po raz pierwszy w życiu widział balet. Po powrocie do domu kazał uszyć wszystkim nałożnicom spódnice podobne do tych, które widział u tancerek.
#2. Spódnice balerin wyglądały na mieszkankach haremu trochę dziwnie...
#3. Kobiety były suto karmione i mocno ograniczano ich aktywność fizyczną.
#4. Po prawej: ukochana żona szacha - Anis al-Doleh.
#5. Nałożnicom często organizowano pikniki.
#6. Ansiodolla, jedna z 84 żon szacha.
#7.
#8. Zrośnięte brwi również były modne wśród irańskich piękności.
#9. Zgodnie z prawem szyickim nie wolno było fotografować twarzy ludzi, a zwłaszcza kobiet, ale szach pozwalał sobie na wszystko.
#10. A oto i sam Naser ad-Din Szah Kadżar:
#11. Przygotowania do sesji zdjęciowej. Szach miał swego nadwornego fotografa - Rosjanina Antona Sevryugina.
#12. Główne wejście do pałacu Golestan:
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą